Pielgrzymka do Pelplina, Piaseczna i Lichenia
Pielgrzymka i pielgrzymowanie to podróż podjęta z pobudek religijnych do miejsc świętych bądź uświęconych modlitwą. Praktyki takie znane były już w starożytności i zachowały się do dnia dzisiejszego. Także i my, katolicy z Polskiej Misji Katolickiej w Hamburgu, udaliśmy się na drugą w tym roku pielgrzymkę w dniach od 8 do 10 marca 2012 r. do Pelplina, Piaseczna i Lichenia.
W czwartek 8 marca wczesnym rankiem wyruszyliśmy do Pelplina. Jak przystało na pielgrzymów, droga uświęcona była modlitwami, a więc różańcem, koronką do Bożego Miłosierdzia... Pelplin to przede wszystkim pocysterski kompleks klasztorny, w którym swą siedzibę znajduje Wyższe Seminarium Duchowne i monumentalna świątynia będąca obecnie katedrą biskupa pelplińskiego. Dla nas – pielgrzymów z Hamburga – ten pierwszy dzień miał podwójne znaczenie: po pierwsze – 540 rocznica poświęcenia wspomnianej katedry, jak i ceremonia, podczas której nastąpiło podniesienie do godności kanonickiej naszego proboszcza ks. dr. Jacka Bystrona. Z dumą tak licznie przybyliśmy na tę uroczystość. Mszy św. koncelebrowanej przewodniczył Jego Ekscelencja Ks. Bp prof. dr hab. Jan Bernard Szlaga – pierwszy Biskup Pelpliński. Wówczas miała miejsce wspaniała ceremonia instalacji kanonickiej, która na długo pozostanie w naszej pamięci. Po mszy św. miło było zjeść wspólną, a przy tym jakże uroczystą, kolację w refektarzu seminaryjnym, tak wspaniale przygotowaną przez Siostry i Panie pracujące w Seminarium, a podaną przez młodych kleryków.
W piątek 9 marca, po dobrze przespanej nocy i smacznym śniadaniu, udaliśmy się na zwiedzanie katedry pelplińskiej. Ten wspaniały monument z XIII wieku, wybudowany przez zakon cystersów, zapiera dech w piersiach. Także wiedzy i lekkości, z jaką opowiadali nam o niej młodzi klerycy – przewodnicy, nie powstydziłby się nawet długoletni kustosz. Dane nam było również obejrzeć jedyny w Polsce egzemplarz Biblii Gutenberga – podczas zwiedzania Muzeum Diecezjalnego. Mimo, że wszystko odbywało się jak w kalejdoskopie, byliśmy usatysfakcjonowani tym, co dane nam było usłyszeć i zobaczyć.
Z Pelplina udaliśmy się do niedaleko położonego Piaseczna, gdzie znajduje się Sanktuarium Matki Bożej zwanej Królową Pomorza i Matką Jedności. Po mszy św., którą celebrował dla nas ks. Rafał i po Drodze Krzyżowej, którą prowadził ks. Jacek Karwasz – kolega ks. Rafała z czasów studiów i obecny wikariusz Sanktuarium w Piasecznie, udaliśmy się do kapliczki i studzienki z cudowną wodą. Historię sanktuarium i cudownego źródełka opowiedział nam w kościele ks. Karwasz. Po zaopatrzeniu się w cudowną wodę ze źródełka pożegnaliśmy Piaseczno i udaliśmy się do Lichenia Starego. Już te dwa dni podróżowania i zwiedzania tylu ciekawych obiektów przypomniały nam znaną dewizę: „cudze chwalicie, swego nie znacie…”. Późnym wieczorem dotarliśmy do Lichenia, gdzie po wspaniałej kolacji kontentującej wszystko poszliśmy spać.
W sobotę 10 marca przebywaliśmy w Sanktuarium Matki Bożej Licheńskiej. Widok tego miejsca, szczególnie dla tych, którzy tu przybyli po raz pierwszy, zrobił niesamowite wrażenie. Przedpołudnie przeznaczyliśmy na zwiedzanie, modlitwę w kościołach i na przejście po dróżkach Golgoty. Z Golgoty rozciąga się wspaniały widok na całe sanktuarium. Licheń robi wrażenie. Zmusza do duchowych refleksji, modlitwy i osobistych przemyśleń. My – polscy katolicy możemy być z niego dumni. Nie można tutaj nie wspomnieć o naszym wielkim rodaku bł. Janie Pawle II, gdzie wyrazy wdzięczności dla niego za to sanktuarium widzieliśmy na każdym kroku. Po uroczystej mszy św. w Bazylice o godz. 12.00 jeszcze krótko zwiedziliśmy wnętrze tej wspaniałej świątyni, która – jak całe sanktuarium – swym ogromem zaprasza do ponownego przybycia. Po zwiedzeniu udaliśmy się z żalem, że tak szybko minął czas naszego pobytu, w drogę powrotną do Hamburga.
W czasie drogi powrotnej wszyscy z uznaniem wyrażaliśmy się o wspaniałej organizacji i prowadzeniu tej pielgrzymki przez ks. Rafała i tak świetnie sekundującej mu Siostrze Marcie. Bóg zapłać za wszystko!
Uczestnik pielgrzymki
