Dzień Matki
"Serce matki to przepaść,
na której dnie zawsze znajdzie się przebaczenie."
Honore´ de Balzac
Rozstawanie
Serce pęknięte w bzie się schowało,
Na białej kiści gorzko płakało,
Aż ptak co śpiewa pośrodku nocy,
Pęknięte serce śpiewem zamroczył.
Nie trwóż się serce, dobrze cię znam,
wśród bzowych kiści ukryty ptak.
Gdzie wzrok nie sięga i słuch nie sięga,
Żyje Odwieczna Serca Potęga.
Nie trwóż się serce, nie jesteś samo,
Głos dobrze znany znów woła: mamo!
Gdzie wzrok nie sięga i słuch nie sięga,
Żyje Miłości wielkiej potęga.
Zasnęło serce na kiści białej,
I we śnie tuli swe dziecko małe,
Jasne i piękne,
W miłości samej, niczym w kołysce, ukołysane.
Żal w noc odpłynął,
Rozpacz skończona.
W ramionach swoich matka strapiona, dziecko swe skryła.
Znieruchomiała. Miłością jasną spowita cała,
Ostatni uśmiech dziecku oddała, już nie płakała.
A ptak – samotnik, co w nocy śpiewa,
Pęknięte serce, przeniósł do Nieba.
Na jego grobie, kiście bzu białe,
W dziecięcym żalu spowite całe.
Bernadetta Juras
