Wielki Post – czas zmagania się z ludzkimi słabościami

Obrzęd posypania głowy popiołem rozpoczął 40-dniowy czas Wielkiego Postu. Jakie jest znaczenie owego szczególnego okresu pokuty? W jaki sposób możemy przeżyć ten czas, by pogłębić swoją wiarę?

Czas Wielkiego Postu jaki obecnie przeżywamy, ma nas zmobilizować do refleksji nad własnym postępowaniem, do zatrzyamnia się i i zastanowienia się nad sobą, nad życiem „dziecka Bożego” we mnie. Człowiek, jako istota cielesno-duchowa, mimo Bożego daru wiary, często upada i zapomina o Bogu. Kruchość i słabość natury ludzkiej, jej skłonność do grzechu domaga się nieustannej refleksji i rewizji ludzkiego życia.

Uczennica na lekcji religii stawia pytanie – czy w poście wolno tańczyć? Wolno, nawet w Wielki Piątek, tylko czy wypada tańczyć przy czyjejś śmierci? Post jest rozumną postawą człowieka, który świadomie odmawia sobie rzeczy godziwej, w dobrej intencji. Jest to asceza, czyli duchowe ćwiczenia, abym miał siłę żyć jak człowiek, a „trudniej jest dzień dobrze przeżyć, niż napisać księgę”- rzekł Mickiewicz i wielka mądrość kryje się w tej sentencji.

Wielki Post jest czasem refleksji, żalu za grzechy i czasem nawrócenia. Nawrówcenie natomiast, to nie „wór pokutny i popiół”. W nawróceniu chodzi przede wszystkim o przemianę serca, o pokutę wewnętrzną. Jest ona radykalną przemianą całego życia, powrotem, nawróceniem się do Boga całym sercem. „Nawróćcie się do Mnie całym swym sercem, przez post i płacz, i lament. Rozdzierajcie jednak wasze serca, a nie szaty” – domaga się Bóg poprzez usta proroka Joela.

Piękne są nabożeństwa Wielkiego Postu: Droga Krzyżowa, Gorzkie Żale. Przejść raz samemu Drogę Krzyżową – to wielkie przeżycie. Przeczytać raz Mękę Pańską – to może być nawrócenie. Zaśpiewać raz Gorzkie Żale – to można się rozpłakać. Jeśli ktoś chce przeżyć radość Wielkanocy, to powinien raz płakać jak Piotr, raz jak Magdalena. Tylko tacy mogą powiedzieć, gdy przyjdzie Zmartwychwstały: Rabbuni! Nauczycielu kochany. Skorzystajmy z okresu liturgicznego jaki mamy do dyspozycji, „bo oto teraz czas upragniony, oto teraz czas zbawienia” - mówi Biblia. Bóg daje nam czas zbawienia. Obyśmy na koniec tego okresu mogli powiedzieć: Nie zmarnowałem tego czasu!

hk