"Przyjmij znamię daru Ducha Świętego" - sakrament bierzmowania

23 marca 2019 r., w piękny sobotni dzień, miała miejsce wyjątkowa i długo wyczekiwana uroczystość w naszej Misji. Podczas Mszy św. w kościele św. Józefa o godz. 12.00, której przewodniczył wyjątkowy gość: ks. kard. Gerhard Ludwig Müller z Watykanu, prawie 90-osobowa grupa młodzieży i dorosłych przyjęła sakrament dojrzałości chrześcijańskiej - bierzmowanie. Wszyscy, a szczególnie kandydaci do sakramentu bierzmowania, w wielkim skupieniu i z przejęciem uczestniczyli w uroczystej liturgii, wyrażając swoje pragnienie do tego, aby Duch Święty, którego otrzymali w sakramencie bierzmowania, umocnił ich do mężnego wyznawania wiary i do postępowania według jej zasad.

Nasz dostojny gość ks. kard. Gerhard Ludwig Müller celebrował Msze świętą w języku polskim, co było bardzo miłym zaskoczeniem dla całej naszej wspólnoty.

W swoim kazaniu skierowanym do wiernych obecnych podczas uroczystości, Ks. Kardynał powiedział, że Duch Święty jest obecny i uczestniczy w naszym życiu, a Jego dary pozwalają odkryć na czym polega Jego działanie. Kaznodzieja pokrótce wyjaśnił jaka jest rola każdego z darów Ducha Świętego w życiu człowieka, podkreślił także, iż Duch Święty woła nas każdego po imieniu, co zdaje się mieć szczególny wyraz w wyborze nowego imienia z okazji przyjęcia sakramentu bierzmowania. Uświęcając nas wyzwala z niewoli grzechu niczym z jarzma egipskiego.

Młodzież po wysłuchaniu kazania odnowiła przyrzeczenia chrzcielne i przystąpiła do sakramentu bierzmowania. Każdy z kandydatów usłyszał słowa: "Przyjmij znamię daru Ducha Świętego" po czym został namaszczony olejem krzyżma. Po zakończonej liturgii wszyscy stanęli do wspólnego zdjęcia.

Sakrament bierzmowania chrześcijanin otrzymuje nie tylko dla siebie, lecz także dla dobra innych. Otrzymany Dar Ducha Świętego za pośrednictwem bierzmowanych winien przemieniać ludzi: powinien ich nawiedzać, aby mogli doświadczyć bliskości obdarowującego miłością i nadzieją Boga.

Tym, którzy przyjęli sakrament Ducha Świętego życzymy, by rozwijali charyzmaty, którymi zostali obdarzeni i by dawali świadectwo swojej wiary.

Dialog ks. kard. Gerhard Ludwig Müller z Ks. Proboszczem

Kazanie ks. kard. Gerharda Ludwiga Müllera

Odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych i modlitwa przed udzieleniem sakramentu bierzmowania

 Galeria zdjęć - część 1

 Galeria zdjęć - część 2

Poniżej zamieszczamy tekst kazania ks. kard. Gerharda Ludwiga Müllera, które wygłosił podczas Mszy św. z udzieleniem sakramentu bierzmowania.

Szanowni Panowie Ambasadorzy i Konsulu Generalny,

Drodzy bracia kapłani, drogie siostry zakonne,   
Kochani młodzi, umiłowani w Chrystusie Panu siostry i bracia!

Jutro usłyszymy w pierwszym czytaniu historię powołania Mojżesza, o gorejącym krzewie na pustyni. Płonący, choć nie spalający się krzew oglądany przez Mojżesza, miał posmak niemałej sensacji: „Zbliżę się, aby ujrzeć to niezwykłe zjawisko, dlaczego krzew się nie spala". Zjawisko okazało się bardziej niezwykłe niż Mojżesz mógł pr4pusczać. Z płonącego krzewu usłyszał głos wołający go po imieniu. Głos oz4mił, że wydarzenie dokonuje się na ziemi świętej. Mówiący przedstawił się jako „Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba", który pragnie swój lud uciemiężony w Egipcie wyrwać z jarzma niewoli i wprowadzić do ziemi opływającej w mleko i miód. Wtedy też Bóg objawił coś ze swojej najgłębszej istoty: „Ja jestem, który jestem".

Ogień płonącego krzewu okazał się znakiem obecnego Boga. Tym znakiem Bóg jeszcze niejednokrotnie się posłużył. Znak ognia ukazał najwyższe znaczenie w wydarzeniu Zesłania Ducha Świętego. Wtedy nad głowami Apostołów ukazały się języki ogniste i wszyscy zostali napełnieni Duchem świętym. Odtąd ogień w tradycji uchodzi za znak Ducha Świętego. Nawiązuje do tego tekst hymnu „Veni Creator" [Przybądź Duchu Stworzycielu].

I oto wy za chwilę zostaniecie także napełnieni tym Duchem Świętym i Jego darami. Duch Święty jest obecny i uczestniczy w naszym życiu. Dary te pozwalają odkryć, na czym polega Jego działanie.

Dar mądrości to praktyczne zastosowanie zasad Bożego Prawa w codziennym życiu. Decyzje człowieka są wówczas podejmowane razem z Duchem Świętym, dlatego zawsze są mądre.

Dar rozumu uzdalnia człowieka do wchodzenia w głąb tajemnic objawienia, czyli pozwala poruszać się w Bożym świecie. Duch święty pomaga w jego rozumieniu.

Dar rady to działanie Ducha Świętego w chwilach podejmowania przez człowieka trudnych decyzji, gdy dotyczą one zarówno jego, jak i innych ludzi.

Dar męstwa to działanie Ducha Świętego w naszym sercu wtedy, gdy trzeba pokonać trudności, ale też wówczas, gdy trzeba zmierzyć się z przeciwnikiem mocniejszym od nas.

Dar umiejętności to idealna współpraca z Duchem Świętym w pełnieniu woli Ojca Niebieskiego. W jej wyniku wszystko zamienia się w akt miłości Boga i człowieka.

Dar pobożności to modlitwa z Duchem Świętym, który stoi po naszej stronie i zwraca się do Ojca, zwłaszcza wówczas, gdy chcemy, ale nie umiemy się modlić.

Dar bojaźni Bożej to nieustanna troska Ducha Świętego, abyśmy uwolnieni z wszystkich lęków zabiegali o to, by nie utracić zaufania, jakim darzy nas Bóg. Tak rozumiana bojaźń jest jednym z elementów prawdziwej miłości.

Ten zestaw darów umożliwia składanie świadectwa naszej wiary w Chrystusa, Syna Bożego. Obserwujemy to w życiu wszystkich świętych. Zycie Dobrą Nowiną bez tak bliskiej współpracy z Duchem Świętym jest niemożliwe.

Działanie Ducha Świętego w ludzkim wnętrzu ma w sobie wiele podobieństwa do działania ognia. Duch Święty duchowo rozpala, oświeca, ogrzewa, raduje, oczyszcza, przetapia. Rozpala w człowieku życie Boże, oświeca sumienia i umysły, ogrzewa serca religijnie oziębłe, raduje smutnych, oczyszcza motywacje i postawy. To wszystko zaś jest uświęcaniem człowieka, przywracaniem mu obrazu i podobieństwa do Boga. Jest też odzyskiwaniem wspólnoty z Chrystusem i usynowienia wobec Ojca. W sensie duchowym Trzecia Osoba Trójcy Świętej jest więc ogniem.

Być może zbyt śmiałe byłoby interpretowanie płonącego krzewu jako ognia Ducha Świętego. Niemniej, podobnie jak tamten ogień, Duch Święty sprawia zjawiska jeszcze bardziej niezwykłe, jak choćby szum, uderzenie wichru, ogniste języki, dar języków i inne. Duch Święty i nas woła po imieniu, co zdaje się mieć szczególny wyraz w wyborze nowego imienia z okazji przyjęcia sakramentu bierzmowania. On już nie tyle objawia się na ziemi świętej, ile raczej nas samych czyni miejscem świętym, terenem obecności Boga. Uświęcając nas, wyzwala z niewoli grzechu, niczym z jarzma egipskiego.

Według dokumentu Komisji Teologiczno—Historycznej Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 „Duch Święty należy do struktury duchowego człowieka: „stanowi sposób uczestnictwa człowieka w naturze Boga".

Włącza nas „We wspólnotę z Bogiem, a —jak poucza Jan Paweł II — „głębokości Boże zostają niejako gościnnie otwarte dla uczestnictwa ze strony człowieka". W przytoczonym dokumencie znajdujemy słowa św. Augustyna, nadzwyczaj celnie i prosto ujmujące relację: człowiek — Duch Święty: „Jeśli chcecie żyć Duchem Świętym, zachowajcie miłość, kochajcie prawdę, pragnijcie jedności, a osiągnięcie wieczność". Tego życzę Wam dzisiaj w dzień bierzmowania.

Gerhard Ludwig Müller (ur. 31 grudnia 1947 w Finthen - obecnie część Moguncji) – niemiecki duchowny katolicki, biskup Ratyzbony w latach 2002-2012, prefekt Kongregacji Nauki Wiary od 2012, kardynał. Studiował na uniwersytetach w Moguncji, Monachium i Fryburgu. W 1977 uzyskał doktorat z teologii dogmatycznej na podstawie pracy Kościół i sakramenty w bezreligijnym chrześcijaństwie. Wkład Bonhoeffera w sakramentologii ekumenicznej napisanej pod kierownictwem Karla Lehmanna. Święcenia kapłańskie otrzymał 11 lutego 1978 z rąk kardynała Hermanna Volka. Habilitował się w 1985. Od 1986 wykładał teologię dogmatyczną na Uniwersytecie Ludwiga Maximiliana w Monachium.

1 października 2002 Jan Paweł II mianował go biskupem ordynariuszem diecezji Ratyzbony. Sakry biskupiej udzielił mu ówczesny arcybiskup Monachium - kard. Friedrich Wetter. 12 września 2006 gościł w Ratyzbonie papieża Benedykta XVI podczas jego pierwszej podróży apostolskiej do Niemiec. W 2007 został mianowany członkiem Kongregacji Nauki Wiary, a od 2009 również członkiem Papieskiej Rady ds. Kultury.

2 lipca 2012 papież Benedykt XVI mianował go prefektem Kongregacji Nauki Wiary w miejsce odchodzącego na emeryturę kard. Williama Levady. Jednocześnie jako prefekt Kongregacji Nauki Wiary został także przewodniczącym Papieskiej Komisji Ecclesia Dei, Papieskiej Komisji Biblijnej oraz Międzynarodowej Komisji Teologicznej. Tego samego dnia Ojciec Święty podniósł go do godności arcybiskupa. Mianowany kardynałem przez papieża Franciszka na konsystorzu 22 lutego 2014.

Otrzymał tytuł "doktora honoris causa" na czterech polskich uczelniach:

• 14 września 2004 Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego,
• 9 stycznia 2007 Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie,
  
• 13 listopada 2015 Papieskiego Wydziału teologicznego we Wrocławiu,
• 16 października 2017 Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie.